رابط مغز-کامپیوتر (BCI) برای بازتوانی پس از سکته مغزی
بازتوانی پس از سکته مغزی حیطه ای است که در مطالعات و بالین بسیار مورد توجه قرار دارد. بهبودی پس از سکته مغزی شامل مکانیسم های نوروپلستیسیتیه است که می تواند با درمان های توانبخشی قدیمی و جدید تقویت شوند. رویکردهای نوظهور برای بهبود سکته مغزی شامل رابط های مغز و کامپیوتربه کمک ربات، درمان با واقعیت مجازی، تحریک مغز و سلول درمانی، از روش های بهبودی سکته مغزی هستند که امیدوار کننده به نظر می رسند.
BCI یک ابزار مدرن است که امکان انتقال سیگنالها از مغز به دستورات محاسباتی را فراهم می کند و کنترل دستگاه های نوروتکنولوژیکی را قادر میسازد. اثرات مثبت BCI عمدتاً تحریک پلستیستی وکمک به بیماران فاقد عملکرد حرکتی پس از استروک و سایر اختلالات نورولوژیکی است. فناوری BCI بر اساس سه جزء اصلی است: دریافت سیگنال، پردازش سیگنال و تولید پاسخی خاص. چندین روش برای توسعه هر یک از این اجزا گزارش شده است.
برای دریافت سیگنال های مغزی دو روش وجود دارد: تهاجمی و غیر تهاجمی. روش تهاجمی که ممکن است سیگنال تمیزتری تولید کند، خطرات جراحی را به همراه دارد و چنین نیست که همیشه مناسب ترین روش برای استفاده بالینی باشد. رویکردهای غیر تهاجمی، مانند الکتروانسفالوگرافی (EEG)، بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند. با این حال، روش های جایگزین مانند طیف سنجی مادون قرمز نزدیک نیز گزارش شده است.
مرحله دوم در فرآیند BCI شامل فیلتر کردن است که سیگنال های مغزی را با استفاده از تکنیک های خاص برای تفسیر کردن آماده می کند. سپس سیگنال ها ی فیلتر شده با استفاده از تکنیک های پردازشی به فرکانس های ولتاژ/زمان تبدیل می شوند ویک فرمان خاص برای اجرای ماشین تولید می کنند.
مرحله آخر در BCI شامل ایجاد پاسخ با استفاده از دستگاهی است که برای دریافت سیگنال برنامه ریزی شده و سپس اجرای عملکرد است، مانند الگوهای اولیه حرکتی که توانبخشی و کیفیت زندگی بیمار را بهبود می بخشند.
در بیماران سکته مغزی، توانبخشی به کمک BCI یک رویکرد جایگزین است که هدف آن تحریک نوروپلاستیسیته با دستکاری یا خودتنظیمی فعالیت مغز است که منجر به سازماندهی مجدد قشر حرکتی و تغییر در فعال سازی حرکتی همان طرف و طرف مقابل ضایعه می شود.
مشخص شده است که BCI نسبت به سایر درمانهای معمولی برتر است، از طریق انطباق حرکتی منعکس شده در fMRI ، افزایش فعالیت همگام سازی مرتبط با رویداد در EEG و افزایش انقباض ارادی در فعالیت الکترومیوگرافی در عضلات آسیب دیده. این موارد همراه با تغییرات دیگری که در بالین قابل اندازه گیری نیستند مکانیسم امیدوارکنندهای را برای مدیریت این بیماران پیشنهاد میکنند با این حال، اساس فیزیولوژیکی این بهبودی و همچنین فاکتورهایی که نتایج بهتری را با این درمانها تحت تأثیر قرار میدهند هنوز به طور کامل روشن نشده است. این حوزه پتانسیل زیادی برای کاربردهای بالینی در آینده دارا می باشد.
Change the font color:
main color:
second color:
انتخاب رنگ پس زمینه:
Change the spacing between words:
Change the distance between the lines:
Change mouse type:
Change the font
BlindText